Aku Adalah Sangattttt..... Touching

Semekom kgkwn... Haha.. mesti ko pelik ngok dak Nuee tulis tajuk entry cam gtu kan?? ekekeke... tapi serius wei aku mmg sgt touching skang slps mmbca entry dri blog kwn baik aku nih... Ko baca ek. Dak Nuee da paste kan kat sini.. Dak Nuee tetiba sedeh n nangis lak bile baca entry tuh... Kalo kowang msti x sedeh coz kowang mane penah ghase sesume 2 kan.. Huhu.. ok layan ye... Entry di copy n paste dri Linda

" MISS U...... "

Asaalamualaikum dan salam sejahtera semua kwn2.Arini dah masuk mggu ke-2 cuti pertengahan tahunLagi 4 hari je dah nak masuk keje semula.Adoiii...malasnya.Rase seronok lak duduk kt kampung ni...hati ni tenang saje.Bermulalah saat di mana sy malas nk bangun pagi tuk ke sekolah.Bukannya apa,tpi sudah tidak ade keseronokan,kegembiraan dan ketenangan apatah lagi hendak menjejaki pagar ..Ini bukan bermaksud sy sudah lupa dengan tanggungjawab,tidak.Pnp dan tugas lain tetap dijalankan kerana anak2 perlu diasuh dan dididik dengan ilmu yang berguna..
Dulu,sewaktu tahun 2006 dimana sy baru di hantar ke sini,sy begitu bersemangat ditemani rakan -rakan seperjuangan yang sama-sama membantu.Alhamdulillah berkat tunjuk ajar dan nasihat rakan-rakan sy lulus praktikum disini.Waktu itu, sy mengaku yg sy begitu rajin menyediakan bbm tuk anak2 didik sy.Rase macam nk gi keje ari2 tau...betapa seronoknya.Jom kita layan kenangan yg pernah kami lalui tika dulu.....
- gambar 1 - Ketika majlis perpisahan Tn Hj Abd Razak.
- gambar 2 - Ketika program sukan sekolah 2008
- gambar 3 - Gambar kenangan bersama kelab staff 2008.

*****************************************************

Hati ini tergerak tuk meluahkan pe yg tersimpan di kalbu ini setelah sy terbuka gambar kenangan beberapa tahun yg lalu. Ia mengingatkan sy kepada seorg teman yg sy anggap mcm kakak sendiri.Beliau berumah di nueerin.blogspot.com. Kami masuk pada tahun yg sama iaitu 2006.Namun pada awal april 2009 yg lalu,beliau telah ditukarkan berkhidmat di tempat lain.Begitu terkejut dan sedihnya sy apabila mendengar berita tersebut..tapi lagi sedih dan lukanya hati org yg empunya diri.Kami rakan2 di sini ( jebat derhaka) dapat merasai ape yg dirasainya.Walaupun sudah hampir 3 bln,smangat kami di sini tuk terus menjalankan tggjwb masih lagi di paras yg rendah. Dulu sewaktu thn 2008 dimana suami sy masih di kuching, beliau selalu menemankan sy pergi ke mana2.Thanks bebanyak ye kak.Walau pepun,akak dan kak su tetap sy ingati smpai bile2.Byk kenangan yg pernah kami lalui bersama.....